กฎหมาย ประมวลกฎหมายอาญา

       มาตรา ๑๐ ผู้ใดกระทำการนอกราชอาณาจักรซึ่งเป็นความผิดตามมาตราต่างๆ ที่ระบุไว้ในมาตรา ๗ (๒) และ (๓) มาตรา ๘ และมาตรา ๙ ห้ามมิให้ลงโทษผู้นั้นในราชอาณาจักรเพราะการกระทำนั้นอีก ถ้า

       (๑) ได้มีคำพิพากษาของศาลในต่างประเทศอันถึงที่สุดให้ปล่อยตัวผู้นั้น หรือ

       (๒) ศาลในต่างประเทศพิพากษาให้ลงโทษ และผู้นั้นได้พ้นโทษแล้ว

       ถ้าผู้ต้องคำพิพากษาได้รับโทษสำหรับการกระทำนั้นตามคำพิพากษาของศาลในต่างประเทศมาแล้ว แต่ยังไม่พ้นโทษ ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้ หรือจะไม่ลงโทษเลยก็ได้ ทั้งนี้โดยคำนึงถึงโทษที่ผู้นั้นได้รับมาแล้ว

Unofficial Translation

         Section 10. Any person who commits an act outside the Kingdom, which is the offence under any section specified in Section 7 (2) and (3), section 8 and Section 9 shall not be punished in the Kingdom for the same act, if:

         (1) there is a final judgement of a court in a foreign country discharging such person; or

         (2) a court in a foreign country has rendered a judgement of conviction and such person has completely undergone the punishment.

    If the sentenced person has partially undergone the punishment for such an act according to the judgement of a court in a foreign country but has not yet completely undergone it, the court may, taking into account the punishment already undergone by such person, impose a lesser punishment to any extent than that provided by the law for such offence or may not impose any punishment.